Intro

We worden allemaal geboren met een groot potentieel aan liefde, mededogen en kracht. Alhoewel we ons in de eerste levensjaren nog met deze essentiële eigenschappen verbonden blijven voelen, raken we deze verbinding tijdens het volwassen worden vaak weer kwijt. Dat is de tragedie van het mens zijn. Zelfs de beste en meest goedbedoelende ouders kunnen dit niet voorkomen. Een omgeving die weinig ondersteuning biedt aan het ontwikkelen van onze kernkwaliteiten, en die deze ontwikkeling zelfs vaak niet opmerkt, draagt er toe bij  dat we ons steeds vaker op de angst voor bestraffing gaan richten. Waardoor  we stereotype gedragspatronen gaan ontwikkelen met de daarbij behorende lichamelijke ziektepatronen. Daarbij komen nog de onvermijdelijke ouderlijke conditioneringen en starre maatschappelijke normen en waarden.

Ondanks het verlies van de verbinding met de essentie in onze kindertijd, blijft het verlangen in ons bestaan, om terug te keren naar onze wezenlijke kern. Om weer zelf te leven en vanuit ons hart te handelen. “Het lichaam is de tempel van de ziel” Deze wijsheid stamt uit een oude oosterse filosofie en is door de holistische geneeswijze opnieuw ontdekt. Wilhelm Reich, de grondlegger van de moderne lichaamsgerichte psychotherapie heeft met zijn onderzoek naar onze energiehuishouding een brug geslagen tussen de psychotherapie en de natuurwetenschap. Hij heeft ontdekt dat onze lichamelijke en geestelijke gezondheid een directe samenhang vertoont met onze energiehuishouding. Dat er een verband bestaat tussen een chronisch energietekort en bepaalde psychische symptomen zoals depressies.